بررسی آزمایشگاهی و مدل‏سازی اثر گازهای تزریقی دی‏اکسیدکربن و گاز طبیعی غنی‏شده بر سینتیک رسوب آسفالتین از نفت زنده

رسوب آسفالتین از سیال مخزن یکی از مشکلات جدی در حین تولید نفت است که سبب مسدود شدن سازند، دهانه چاه و تاسیسات بهره‌برداری می‌شود. در مطالعه‏های پیشین عمدتا رسوب آسفالتین تنها از نگاه ترمودینامیکی بررسی و فرض شده است که این رخداد نسبتاً سریع است و آثار سینتیکی وجود ندارند. بدون درک درست آثار سینتیکی همراه در حین رسوب آسفالتین، مدل‌های ترمودینامیکی پیش‏بینی‏ای گمراه‏کننده از پایداری آسفالتین به دست می‌دهند؛ بنابراین برای مطالعه این پدیده باید از دو منظر تعادل ترمودینامیکی و پایداری سینتیکی به موضوع نگاه کرد. در این مطالعه با روش تزریق مولی برنامه‏ریزی‏شده گاز طبیعی غنی‏شده و دی‏اکسیدکربن در شرایط دما و فشار اولیه مخزن در سامانه تشخیص جامد به ارزیابی سینتیکی فرآیند رسوب ایجادشده پرداخته شد و با فرض سینتیک پلیمری شدن برای واکنش گاز و مولکول آسفالتین، مشخصه‏های سینتیکی واکنش رخ داده محاسبه شدند. نتایج نشان می‌دهند که رسوب آسفالتین به‏ازای 9/0 مول گاز طبیعی غنی‏شده تزریقی و برای گاز CO2 به‏ازای 3/0 مول تزریق به یک مول نفت مخزن رخ می‌دهد. هم‏چنین مرتبه واکنش نسبت به گاز طبیعی غنی‏شده تزریقی و CO2 حدود 7/2 برابر مرتبه واکنش نسبت به آسفالتین است.